-
1 esas
гла́вный кардина́льный основно́й* * *1.1) основа́ние, осно́ва врз. ; фунда́мент; ба́за, ба́зисesas bilmek — счита́ть осно́вой, брать за осно́ву
iktisadî esas — экономи́ческий ба́зис
esasa bağlamak — обосно́вывать (решение и т. п.) на фа́ктах
itibarile — в основно́м, в при́нципе, по существу́
esası olmamak — не име́ть [никаки́х] основа́ний
bu haberin esası yok — э́то изве́стие необосно́ванно
2) су́щность, сутьbu işin esası — суть э́того де́ла
2.haberin esasını size anlatmak isterim — я хочу́ вам рассказа́ть существо́ де́ла
гла́вный, основно́йesas düşünce — основна́я мысль
esas görev — гла́вная обя́занность
esas mesele — гла́вная пробле́ма
esas sermaye — эк. основно́й капита́л
См. также в других словарях:
esasa bağlamak — belirli bir kurala dayandırmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
esas — is., Ar. esās 1) Bir şeyin özünü oluşturan ana öge, temel 2) Bir iş veya sözde doğru biçim Bu işin esası böyle değil. 3) sf. Ana, temel olarak alınan, başlıca, asal, esasi Esas düşünce. Esas görev. Birleşik Sözler esas duruş esas vaziyet Atasözü … Çağatay Osmanlı Sözlük
